Vinsam­lega drep­ist annars staðar

21.3.2017 ~ 2 mín

Ég birti þessa orðsend­ingu fyrst á vef Stund­ar­innar, þar sem ég er enn með opið blogg­svæði, í von um að þá rataði hún kannski víðar. Mér sýnist að það hafi hún ekki gert. Sé rétt farið með í fréttum er nú á Íslandi maður í böndum, aðfram­kom­inn eftir hung­ur­verk­fall til að mótmæla fram­ferði stjór­valda okkar, sem á að leysa með því að kasta honum úr landi í fyrra­málið. Nánar:

Þann 16. mars, það er á fimmtu­dag­inn var, greindi Heiða Vigdís Sigfús­dóttir frá því í Stund­inni að Abdol­hamid Rahmani, maður frá Afgan­istan, væri á átjánda degi hung­ur­verk­falls, sem hann hóf 27. febrúar, þegar honum barst tilkynn­ing um brott­vísun frá Íslandi. Hann sótti um vernd á land­inu á síðasta ári en Útlend­inga­stofnun neitar að taka umsókn hans til skoð­unar. Ísland getur neitað að fara yfir umsókn fólks um vernd ef það hefur komið við í öðru Evrópu­landi á leið til Íslands. Eins og margoft hefur komið fram er þetta aðeins heim­ild, land­inu er ekki skylt að hunsa umsóknir undir þeim kring­um­stæðum. En Útlend­inga­stofnun, sem annast þessi mál fyrir okkar hönd, velur þann kost þegar hann gefst.

Í umfjöllun Stund­ar­innar kemur fram að „örygg­is­gæsla“ kringum Rahmani hafi orðið strang­ari eftir að hann hóf hung­ur­verk­fallið – í þeirri merk­ingu að gestum er haldið frá honum: vinum, blaða­mönnum og öðrum er neitað að heim­sækja hann. Maður­inn er ekki fangi á land­inu, hefur ekki verið fund­inn sekur um afbrot. Þessi einangrun er skýrt mann­rétt­inda­brot. Ef heim­ild er fyrir henni í íslenskum lögum fela lögin í sér mannréttindabrot.

Þrátt fyrir allt barst okkur staða manns­ins til eyrna. En nú í dag flytur Paul Fontaine þá frétt á vef Grapevine að Rahmani hafi verið hand­tek­inn, færður í bíl og honum verði brott­vísað á morgun. Brott­vísað í merk­ing­unni: færður í flug­vél, með lögreglu­fylgd, til Grikk­lands. Ekkert gefur tilefni til að ætla að hann hafi lokið hung­ur­verk­fall­inu. Hvort sem það hefur staðið frá 27. febrúar, eða í tvær vikur eins og Grapevine segir nú, má ætla að maður­inn sé aðfram­kom­inn. Þá felur brott­vís­unin í sér einföld tilmæli um að drep­ast vinsam­leg­ast úti.