500 orð eru frjáls.

Það eru fjögur orð.

Og þarna voru komin átta.

Og nú voru þau orðin þrettán.

En ég þarf að telja hraðar, ég verð að ná að telja yfir­stand­andi setn­ingu með. 34 segir tölvan mér en þar með eru þau líka orðin 45. 46. 47. – 49!

Eina leiðin til að telja orðin jafnóðum og þau birt­ast er að segja eða skrifa bara tölustafi. Þetta voru 66 orð og nú eru þau orðin – að meðtöldu því næsta: 80.

Þannig gæti ég haldið áfram. 86. 87. 88. Þarna sagði hver tala satt, svo langt sem það nær. Og svo lengi sem ég tek mark á því áliti sjálf­virka telj­ar­ans að hver tala sé aðeins eitt orð, sem er auðvitað ekki bein­línis tilfellið, ekki í raun og veru, ekki eins og maður segir þær eða myndi skrifa þær. Átta­tíu og átta eru þrjú orð. En það myndi flækja málið meira en ég ræð við einmitt núna, svo ég held frekar ósann­ind­unum til streitu, þess­ari hvítu lygi, að orðin eru nú orðin 172.

Það birt­ist um það frétt í dag að Svíar væru loks búnir að setja saman orða­bók­ina sína, sem þeir hófust handa við árið 1883. Eftir 140 ára þrot­laust starf koma nú loks út síðustu bindi staf­rófs­ins. Og hefst þá endur­skoðun þeirra fyrstu, enda kom A‑bindið út nokkru áður en til dæmis orðið allergy, fyrir ofnæmi, barst í tungu­málið. Vandi þeirra er ekki alveg óskyldur vand­anum hér að ofan, með taln­ing­una. Tungu­málið hleypur fram úr manni.

Eins og allt sem ætlunin er að kort­leggja. Ef ég opna Street View í Google Maps á símanum mínum sýnir það mér tíu ára gamlar svip­myndir frá Reykja­vík. Eins og tíma­vél, að stíga inn í árið 2013, árið 2023. Ég var ekki hérna árið 2013, en mér sýnist borgin hafa verið nokkuð nota­leg um það leyti. Mann­líf á götunum, miðborgin enn að nokkru leyti í þjón­ustu heima­fólks og bíla­stæðið góða, eyðilandið undir Arnar­hóli, þar sem nú stendur banki og hótel, það var enn á sínum stað. Ég kann ágæt­lega að meta nýju rýmin á milli þess­ara bygg­inga, ég skil mjög vel að þessi malar­völlur gat ekki talist fram­tíð­ar­fyr­ir­komu­lag. En ég sakna hans samt. Eyðunnar í miðborg­inni. Það var gott að horfa yfir hana, sjá svona langt og vel.

Kannski lítur Google einhvern tíma aftur við, tekur nýjar myndir. Kannski ekki. Kannski tekur því ekki að hafa áhyggjur af því, samkeppnin á þessu sviði er áreið­an­lega ekki mjög hörð, nýjar myndir af götum Reykja­víkur áreið­an­lega ekki aðkallandi. Kannski eru þau í óða önn að taka myndir af öðrum götum þessa dagana. Og þegar þau geta loks­ins sagt: jæja, það er komið, allar götur heims­ins eru nú mynd­aðar, þá eru þau kannski í sömu fótsporum og Svíarnir þegar þeir ljúka við orða­bók­ina sína, að vera ekki til setunnar boðið, þurfa að hlaupa aftur á byrj­un­ar­reit. Sem eru 470 orð, sem eru 474 orð, sem eru 478 orð, sem eru 482 orð – nú hleyp ég aftur fram fyrir og tel töluna sjálfa með, þau eru þá hérmeð orðin 505.